Dwutlenek węgla (CO2)
Dwutlenek węgla, w skrócie CO2, jest dla wielu superzłoczyńcą wśród zanieczyszczeń. Czy CO2 nie jest również odpowiedzialny za zmiany klimatyczne?
Ale to nie jest takie proste. Dwutlenek węgla ma bardzo szerokie zastosowanie: jest potrzebny do gaszenia pożarów i do chłodzenia, służy jako sprężony gaz w butlach gazowych lub jako kwas węglowy w napojach. CO2 jest również gazem, który wywołuje naturalny efekt cieplarniany i zapewnia przyjemne temperatury w naszych szerokościach geograficznych. Jednak w związku z masową emisją tego gazu cieplarnianego, istnieje niebezpieczeństwo dalszego wzrostu temperatury.
Niestety, CO2 jest w rzeczywistości gazem klimatycznym, który powoduje najwięcej szkód, mimo że stanowi jedynie 0,04 procent naszej atmosfery. Dwutlenek węgla stanowił w 2020 roku ponad 87 procent wszystkich gazów cieplarnianych. Dwutlenek węgla powstaje głównie w wyniku spalania w silnikach lub piecach. Ale dwutlenek węgla jest również produkowany w przemyśle budowlanym, na przykład przy produkcji cementu.
W dążeniu do redukcji CO2, Porozumienie Klimatyczne z 2015 roku w Paryżu stanowiło, że wzrost temperatury powinien być ograniczony do 1,5 stopnia, jeśli to możliwe. Oprócz ograniczania działań, które uwalniają CO2, podejmowane są również różne środki w celu jego sekwestracji. Należą do nich zalesianie lasów i zwiększanie zawartości próchnicy w glebie, ponieważ próchnica ma zdolność do magazynowania dwutlenku węgla na dużą skalę.
Od dziesięcioleci podejmowane są również próby ograniczenia emisji CO2 . W latach 90-tych udało się to osiągnąć głównie poprzez zamknięcie wielu kopalni węgla brunatnego we wschodnich krajach związkowych, emitujących duże ilości CO2 . W ciągu ostatnich 30 lat emisja dwutlenku węgla spadła o prawie 40 procent. Największy udział w emisji CO2 ma przemysł energetyczny, czyli producenci energii elektrycznej - 32 proc. Następne w kolejności są przemysł i przetwórstwo przemysłowe z 25 procentami oraz prywatne gospodarstwa domowe z 19 procentami.
Na transport przypada 22 procent w Niemczech i aż 30 procent w całej UE. Samochody i motocykle odpowiadają za ponad 60 procent z tego, podczas gdy ciężarówki i autobusy tylko za 26 procent. W celu dalszej redukcji emisji CO2 producenci samochodów są zobowiązani do ciągłego obniżania zużycia paliwa. Według UE cel ten wynosi maksymalnie 4 litry benzyny lub 3,5 litra oleju napędowego na 100 kilometrów. Ale kierowcy również muszą się do tego przyczynić: im większy samochód i im większe zużycie paliwa, tym więcej należy zapłacić podatku od pojazdów.
W przeciwieństwie do pyłu zawieszonego lub tlenku azotu, CO2 prawie nie odgrywa roli w skali lokalnej. W skali globalnej priorytetem numer 1 jest maksymalne ograniczenie emisji CO2.