Revolutionaire uitvinding
Een nieuwe ontwikkeling zou een revolutie teweeg kunnen brengen in het rijden op waterstof. Eerdere waterstofaandrijvingen zijn niet praktisch, vooral niet voor kleine voertuigen. De zogenaamde Powerpaste lost het ruimteprobleem op en kan binnenkort schone steden opleveren als aandrijving voor elektrische voertuigen met brandstofcellen.
De zogenaamde powerpasta, ontwikkeld door het Fraunhofer Institute for Manufacturing Technology and Advanced Materials IFAM in Dresden, is een baken van hoop als energieleverancier voor voertuigen met brandstofcellen. De grijze massa met een puddingachtige consistentie ziet er niet bijzonder spectaculair uit, maar het zou in de nabije toekomst een revolutie in het autorijden teweeg kunnen brengen.
Wetenschappers doen al jaren onderzoek naar waterstofaandrijving voor voertuigen met brandstofcellen. Vooral voor vrachtwagens, waarvoor elektromotoren op batterijen niet genoeg actieradius hebben, lijkt waterstof het middel bij uitstek te zijn. Voor kleine auto's daarentegen leek waterstof tot nu toe ongeschikt omdat voor de opslag van de aandrijving normaal gesproken hoge druk of lage temperaturen en dus grote tanks nodig zijn. Dat geldt niet voor de powerpasta.
Powerpaste wordt geproduceerd bij ongeveer 350 graden Celsius en vijf tot zes bar druk uit magnesiumpoeder en waterstof met toevoeging van ester en metaalzout. Het resultaat is een stabiele substantie die in een kleine cartridge kan worden meegenomen in zelfs de kleinste voertuigen zoals e-scooters. Met de toevoeging van water wordt de energiepasta vervolgens omgezet in waterstof, die de brandstofcel van energie voorziet. Afvalproducten zijn geen fijnstof of stikstofoxiden, maar magnesiumhydroxide, een kleurloos zout dat kan worden hergebruikt voor de productie van de energiepasta. Tegelijkertijd wordt warmte opgewekt die gebruikt kan worden voor interieurverwarming in gesloten voertuigen.
De energieopbrengst van de grijze pasta is ook hoopgevend. "Het is veel hoger dan een druktank van 700 bar. Vergeleken met batterijen heeft het zelfs tien keer de energieopslagdichtheid," zegt een wetenschapper van IFAM. In vergelijking met elektrische auto's die op batterijen rijden, is het bovendien niet nodig om de auto omslachtig op te laden.
De productie van de pasta moet tegen het einde van het jaar getest worden om vragen over industriële productie en de kosten van de nieuwe stof op te helderen. Een kilo energiepasta zou echter niet meer dan 2 tot 3 euro moeten kosten.
Voor de milieuzones in Europa betekent de powerpasta nog geen zucht van verlichting, maar het zou de emissievrije markt de komende jaren vooruit kunnen stuwen, vooral voor kleine auto's. Dus misschien rijden we over een paar jaar niet meer op elektriciteit uit het stopcontact, zoals we dachten, maar op grijze pudding.