Stickstoffoxid (NOx)
Stickstoffoxid (NOx), kurz Stickoxid, ist eine Sammelbezeichnung gasförmiger Verbindungen, von denen die wichtigsten Stickstoffmonoxid (NO) und Stickstoffdioxid (NO2) sind. Stickstoffoxide sind zusammen mit Kohlenwasserstoffen verantwortlich für die Entstehung von Ozon. Außerdem tragen sie zur Bildung von Feinstaub bei.
Stikstofoxiden ontstaan bij de verbranding van kolen, olie, gas, hout en afval. Dit betekent dat overal waar fossiele brandstoffen worden gebruikt om energie op te wekken voor aandrijving of verwarming, grote hoeveelheden stikstofoxide worden geproduceerd en in de lucht terechtkomen. In steden zijn voertuigen echter verantwoordelijk voor ongeveer de helft tot tweederde van de vervuiling. Hiervan is 80 procent afkomstig van dieselmotoren. Hieronder vallen ook dieselmotoren van schepen. In havensteden zoals Hamburg is de haven verantwoordelijk voor ongeveer een derde van de stikstofoxide.
De stikstof beschadigt mensen, vooral de luchtwegen, maar ook planten zoals straatbomen, omdat ze vroegtijdig verouderen en de bladeren geel worden, die dan minder goed functioneren als luchtfilter. Stikstofoxide komt uiteindelijk ook in de bodem terecht, die daardoor overbemest en verzuurd kan raken.
Omdat het probleem al lang bekend is, worden er al jaren pogingen gedaan om de hoeveelheid van deze vervuilende stof te verminderen. Met succes: tussen 1990 en 2015 is de uitstoot van stikstofoxide in heel Europa met 56 procent verminderd.
In Europa geldt een grenswaarde voor stikstofdioxide van 40 microgram per kubieke meter lucht als jaargemiddelde. De WHO pleit voor een verlaging van deze waarde naar slechts 10 microgram. Als de EU dit goedkeurt, is het slechts een kwestie van tijd voordat er in veel Europese steden nog meer rijverboden voor diesels komen.