Pionier op het gebied van elektrische auto's verzwakt als het op opladen aankomt
In Noorwegen werden vorig jaar meer elektrische auto's verkocht dan auto's met verbrandingsmotor. Het land ligt ver voor in een internationale vergelijking. Het succes ligt in de privileges. Maar er zijn problemen met de oplaadinfrastructuur.
In 2020 werden in Noorwegen 76.800 nieuwe elektrische auto's geregistreerd. Dit komt overeen met een aandeel van 54,3%. Dit is de eerste keer dat een land de kaap van 50% nieuwe registraties van e-auto's haalt. Bovendien is 98% van de energie voor de auto's afkomstig uit hernieuwbare bronnen zoals wind- en waterkracht. Mensen in Noorwegen reizen dus wel degelijk groen.
Toch zijn er nog steeds relatief weinig oplaadpunten in Noorwegen, vooral op het platteland. Terwijl er in Noorwegen ongeveer 23 elektrische auto's per oplaadpunt zijn, zijn er in Duitsland slechts ongeveer 9 elektrische auto's per oplaadpunt. Over het algemeen is dit geen probleem in het dunbevolkte land. Maar in sommige gebieden, zoals Trysil, het populairste skigebied van het land, kan het een probleem worden. De twee bestaande oplaadstations in het rustige dorp zijn voldoende voor de ongeveer 6.000 inwoners. Maar als het in het weekend druk wordt, staan er lange rijen voor de oplaadstations. Het probleem is dat het voor de bedrijven niet loont om laadstations te bouwen waar ze slechts sporadisch gebruikt worden. Ook in Duitsland bijvoorbeeld zijn er relatief weinig oplaadstations, vooral in landelijke gebieden.
Hoe kan het dan dat Noorwegen zo ver voorop loopt op het gebied van elektrische voertuigen? Dat komt waarschijnlijk door de vele privileges die bestuurders van elektrische auto's genieten. Ze mogen bijvoorbeeld busbanen gebruiken en gratis rijden op tolwegen. Ze zijn ook vrijgesteld van motorrijtuigenbelasting en hoeven geen invoerrechten te betalen voor elektrische auto's. In de meeste steden is parkeren ook gratis. In de meeste steden is parkeren voor hen ook gratis.
In andere Europese landen zijn er ook enkele privileges, zoals het gebruik van busbanen en gratis parkeren, en subsidies bij de aanschaf van een elektrische auto. Toch zegt in Duitsland bijvoorbeeld meer dan 50% van de mensen zich niet voor te kunnen stellen om een elektrische auto te kopen.
Dus wat moet er in andere landen gebeuren om de e-autorevolutie in een stroomversnelling te krijgen? Meer privileges of meer oplaadpunten? Of ligt het aan de mentaliteit van de mensen, die nog verder af staan van groene mobiliteit dan in het Scandinavische pioniersland Noorwegen?
Waarschijnlijk zullen de toenemende verboden op verbrandingsauto's in de Europese lage-emissiezones de komende jaren een rol spelen in de verandering.