Na milieuzones komen geluidsbeschermingszones

Milieuzones, die werden ingesteld tegen luchtvervuiling (fijnstof/NOx) en al enkele jaren bestaan in Europa, zijn nu bekend bij het grote publiek. Nu komt het volgende niveau: geluidswerende zones.
Geluidsbeschermingsgebieden zijn, zoals de naam al zegt, bedoeld om lawaai te voorkomen of te verminderen. Het gaat hierbij vooral om lawaai veroorzaakt door verkeer en individuele voertuigen. In principe zijn er al officiële decibellimieten voor de nieuwe registratie van een voertuig, die niet mogen worden overschreden. In dit proces wordt het geluidsniveau bepaald tijdens de zogenaamde "accelerated drive-by" en laboratoriumomstandigheden. Het te testen voertuig versnelt zodat het met 50 km/u in het midden van een 20 meter lange testbaan rijdt. Nu versnelt het voertuig verder. In de meeste gevallen bereikt het echter niet meer dan 80 kilometer per uur. De versnelling en snelheid zijn vooraf ingesteld, afhankelijk van het model. Alle decibelwaarden die binnen de 20 meter worden gemeten, tellen mee voor de test. Alleen de hoogst gemeten waarde binnen de afstand wordt genomen. Tot zover de theorie. De grenswaarden liggen tussen 70 en 78 decibel. 

Helaas heeft dit weinig te maken met de realiteit op de weg. Iedereen die wel eens een sterk optrekkend voertuig in het verkeer heeft waargenomen of gehoord, weet dat niet alleen het waargenomen, maar ook het aantoonbaar gemeten geluidsniveau met een factor 500 wordt overschreden. Eén voertuig kan op de weg even luid zijn als 500 voertuigen van hetzelfde type onder laboratoriumomstandigheden - gekkenwerk! Lawaai is echter allesbehalve ongevaarlijk. Net zoals fijnstof en stikstofoxide onze longen en bloedsomloop aantasten, vermindert lawaai het concentratievermogen, veroorzaakt het stress en verhoogt het de kans op een hartaanval enorm. Stress verhoogt de productie van de hormonen adrenaline, noradrenaline en cortisol. Deze leiden tot een verhoogde bloeddruk en een versnelde hartslag. Experts schatten dat elk jaar ongeveer 4000 mensen sterven door verkeerslawaai.
Volgens een onderzoek van het Umweltbundesamt in 2012 voelt ruim 50% van de bevolking zich sterk gestoord of geïrriteerd door wegverkeerslawaai in hun woonomgeving. Precies om deze redenen heeft Oostenrijk, of preciezer gezegd de provincie Tirol, een geluidsbeschermingsgebied ingesteld in de bergregio Außerfern. Sinds 10 juni 2020 mogen bijzonder luide motoren met een geregistreerd stationair geluid van 95 decibel niet meer in het gebied rijden. Bij overtreding moet een boete van 220 euro worden betaald. Volgens Christoph Lechner, de geluidsexpert van de deelstaat, valt ongeveer 7% van alle geregistreerde motoren onder het verbod.
Andere landen, zoals Duitsland, plannen al soortgelijke zones.  Veel motorrijders, maar ook andere automobilisten met grotere motoren, die getroffen worden door dit nieuwe type zones, zien zichzelf opnieuw blootgesteld aan de grillen en willekeur van de wetgever en luiden in heel Europa de noodklok in de media. 
Voor velen zijn de geluidszone en de bijbehorende voorschriften gewoon weer een schaamteloze poging om de consument te pesten en hem opnieuw geld uit de zak te kloppen.

Hebzuchtige oplichterij of echt gerechtvaardigd?