< Show all posts

Duitsland: niet zonder mijn auto

Deutsche Automobil Treuhand (DAT) analyseert al 47 jaar hoe de Duitse automarkt zich ontwikkelt. Nu is er een nieuw onderzoek naar Duitsers en hun auto's. De resultaten zijn waarschijnlijk niet wat de stoplichtcoalitie wil.

Als je het nieuws leest, zou je kunnen denken dat de dagen van de auto geteld zijn. Iedereen heeft het over elektrische auto's, lijkt het, maar willen kopers echt zo'n massale overstap maken naar elektromobiliteit? Het doel van de stoplichtcoalitie is om fietsen, bussen en treinen te promoten, zodat steeds minder mensen zich een auto kunnen veroorloven en liever overstappen op het openbaar vervoer. Het DAT-onderzoek laat zien hoe klanten hier echt over denken.

Elektrische auto's spelen eigenlijk maar een kleine rol.  Want 60 procent heeft vorig jaar op zijn minst overwogen om een auto met een alternatieve aandrijving te kopen, wat een stijging is van meer dan 20 procent ten opzichte van het jaar daarvoor. Slechts 43 procent kocht echter daadwerkelijk een auto met een alternatieve aandrijving. Maar zelfs dit is niet de natuurlijke trend, aangezien nieuwe aankopen nog steeds massaal gesubsidieerd worden. Het is de vraag of de trend zal doorzetten, zelfs als de subsidies worden afgeschaft. Uit het onderzoek bleek ook dat 31 procent van de bestuurders e-auto's resoluut afwijst. Maar van de 46 procent die zich kan voorstellen om over te stappen, wil bijna 80 procent nog minstens drie jaar wachten met de aanschaf.

Politici zouden het liefst zien dat Duitsers massaal overstappen op fietsen en treinen. Helaas is het tegenovergestelde het geval. Bijna 80 procent wil helemaal niet zonder eigen auto. Slechts 20 procent van de Duitsers heeft geen auto nodig. En dat terwijl de prijzen voor nieuwe auto's de pan uit rijzen.  Het onderzoek toont ook aan dat lage-emissiezones of autovrije zones niet zo gemakkelijk kunnen worden ingevoerd als politici zouden willen. Mensen moeten eerst hun mentaliteit veranderen voordat ze vrijwillig overstappen op het openbaar vervoer. Ten tweede moet natuurlijk het aanbod van openbaar vervoer worden uitgebreid om daadwerkelijk overtuigende alternatieven te bieden. Alleen dan kan er echt een verandering in mobiliteit plaatsvinden.