Hamburg binnenkort grootste autovrije zone van Duitsland?
Een initiatief wil van de Hamburgse wijk Eimsbüttel een "kinderkamer op straat" maken. Voetgangers krijgen voorrang, auto's mogen slechts 10 km/u rijden. Zo plant de wijk zijn eigen rijverboden.
Het initiatief "Cursus Fietsstad" is iets groots van plan in de Hamburgse wijk Eimsbüttel: auto's moeten plaats maken voor mensen. Het initiatief neemt een voorbeeld aan steden als Barcelona en Parijs, waar veel straten al autovrij zijn en voetgangers en fietsers langzaam de straten terugveroveren.
Volgens het initiatief worden er speelstraten en groene ruimten gecreëerd rond de Rellinger Straße in Hamburg-Eimsbüttel. Fietspaden worden uitgebreid. Het autoverkeer moet grotendeels worden vervangen door alternatieve diensten. Het initiatief wil de wijk omvormen tot een "kinderkamer op straat". In deze ruimte moet een grote verscheidenheid aan activiteiten mogelijk zijn in straten die nu gedomineerd worden door auto's. Kinderen moeten er kunnen spelen, mensen moeten er kunnen spelen, mensen moeten er kunnen eten. Kinderen moeten kunnen spelen, mensen moeten op bankjes kunnen zitten en het geheel moet plaatsvinden onder bomen en in parken. Bovendien moeten de schone lucht en de vermindering van het autogeluid bijdragen aan een verhoging van de levenskwaliteit.
Als een van de weinige grote steden in Duitsland werkt Hamburg nog steeds zonder milieuzone. Slechts twee drukke straten hebben een dieselrijverbod voor oudere modellen. Het initiatief vraagt niet om een groene milieuzone in het stadscentrum, zoals die in de meeste grote Duitse steden bestaan, maar kiest voor een veel radicalere aanpak en plant een eigen autovrije zone.
In tegenstelling tot de rolmodellen Barcelona en Parijs heeft Hamburg, net als veel andere steden in Duitsland, nog veel in te halen als het gaat om alternatieve mobiliteit. In grote steden zijn de fietspaden meestal slecht; voor Hamburg bleek dit ook uit de ADFC Fietsklimaattest. Duitsland is een autoland, de belangrijke Duitse industrie met merken als VW, Mercedes en BMW heeft onze liefde voor en trots op auto's de afgelopen eeuw steeds meer vorm gegeven.
Terwijl veel mensen, vooral jongeren en gezinnen, meer ruimte vragen voor fietspaden, parken en speelplaatsen, zijn andere burgers erg gehecht aan hun auto. Zij het uit noodzaak, prestige of het plezier van autorijden. Dit verdeelt de samenleving.
Pas als de Duitse politiek dit probleem aanpakt en begrijpt dat de auto nog steeds gedeeltelijk nodig is, maar dat mensen in grote steden ook lijden onder de dominantie van de auto, er zelfs ziek van worden, kan er iets veranderen. In Barcelona hebben autovrije zones de burgers al ongeveer 200 dagen meer tijd gegeven om te leven. Net als daar zouden doorgaande wegen in Duitsland aan auto's kunnen blijven toebehoren, maar zijstraten zouden oases van recreatie kunnen worden.
Om dit te bereiken zouden politici echter hun liefde voor de Duitse auto-industrie enigszins moeten opgeven. Misschien kan Eimsbüttel een modelstad worden en laten zien hoe de mobiliteit van morgen er in Duitsland uit zou kunnen zien.