Regeringscrisis: dreigt er een weekendrijverbod voor heel Duitsland?
De regering is weer eens ziedend. Deze keer gaat het over de klimaatbeschermingswet, die nog steeds vastzit in het parlement. Verkeersminister Volker Wissing heeft de coalitiepartners een deadline gesteld en dreigt met landelijke rijverboden als ze die niet halen. De Groenen hebben hierover nog geen duidelijk standpunt ingenomen.
Volgens een wetsontwerp van het ministerie van Transport zullen er in de toekomst geen precieze klimaatbeschermingsdoelen meer zijn voor individuele sectoren. In plaats daarvan zou de totale hoeveelheid bespaarde broeikasgassen als benchmark dienen. Als de wet op 15 juli 2024 nog niet in werking is getreden, moet er volgens Wissing een "onmiddellijk actieprogramma" worden gestart om de doelstellingen te halen.
Wissing is van mening dat een vermindering van het verkeersvolume alleen mogelijk is door middel van beperkende maatregelen, zoals een uitgebreid en onbeperkt rijverbod op zaterdag en zondag. Dit zou moeilijk over te brengen zijn aan de bevolking.
De Groenen verwierpen de opmerkingen van Wissing. Plaatsvervangend Groene partijleider Julia Verlinden zei dat Wissing gewoon een klimaatbeschermingsprogramma moest presenteren met verstandige voorstellen voor meer klimaatbescherming in de transportsector.
De discussies rond de klimaatbeschermingswet en de bijbehorende maatregelen zijn controversieel. De dreiging van landelijke rijverboden lijkt te worden gebruikt als pressiemiddel om de aanname van de wet te versnellen.
De uitvoering van de door Wissing voorgestelde maatregelen zou ongetwijfeld verstrekkende gevolgen hebben voor de bevolking. Een rijverbod op zaterdag en zondag zou niet alleen de individuele mobiliteit aanzienlijk beperken, maar zou ook een negatief effect hebben op de economie. De vraag is echter in hoeverre dergelijke ingrijpende maatregelen daadwerkelijk kunnen bijdragen aan het behalen van de klimaatdoelstellingen of dat ze slechts als dreigend decor dienen.
De weg naar effectieve klimaatbescherming is hobbelig en wordt gekenmerkt door verschillende belangen. Om de doelstellingen te halen, moeten de politieke spelers een consensus kunnen vinden die zowel aan de klimaatdoelstellingen voldoet als de bevolking en de economie niet onnodig belast.
Veranderingen zijn noodzakelijk om de klimaatdoelstellingen te halen. Ze moeten echter worden geïmplementeerd op een manier die aanvaardbaar is voor alle betrokkenen. Eenzijdige en drastische maatregelen kunnen een averechts effect hebben en leiden tot een afwijzing van de noodzakelijke klimaatbeschermingsmaatregelen. Er moet dus een evenwichtige en duurzame weg worden gevonden.