Lawaai kost miljarden
Lawaai kost de Franse staat elk jaar meer dan 150 miljard euro. Lichamelijke en geestelijke ziekten, maar ook de waardevermindering van onroerend goed vallen hieronder. Verkeer draagt enorm bij aan lawaai. Een cultuur van geluidsbeheer zou moeten helpen.
Grote steden zijn vies en hectisch, en ze maken veel lawaai. In de grote Franse steden zijn de kosten van dit lawaai, dat voor een groot deel ook wordt veroorzaakt door het autoverkeer, enorm. Volgens een nieuwe studie van de Nationale Raad voor Geluidshinder (CNB) en het Franse Agentschap voor Ecologische Verandering (Ademe) bedragen deze 155,7 miljard euro. Ter vergelijking: dat is hoeveel de staat uitgeeft aan het onderwijssysteem en het leger samen. Zelfs het stimuleringspakket van Corona komt niet in de buurt van dit bedrag. Sinds de laatste studie in 2016 zijn de kosten in verband met lawaai ook gestegen met bijna 100 miljard euro.
In de kosten zijn de verstrekkende gevolgen voor de gezondheid opgenomen, variërend van slaapstoornissen, hart- en vaatziekten, obesitas en diabetes tot psychologische problemen zoals leerproblemen, en ook de medicatie en ziekenhuisopname die met de ziekten gepaard gaan of het verlies van werk. Verminderde waarde van onroerend goed is ook verantwoordelijk voor een groot deel van de kosten.
Het doel is nu om een cultuur van geluidsbeheer te creëren die de drie belangrijkste veroorzakers aanpakt: Verkeer, Buurt en Werk. Het instellen van meer lage-emissiezones en lagere snelheden op hoofdwegen zijn twee van de maatregelen die worden besproken. Daarnaast worden nieuwe weggebruikers getest. Sinds 2020 onderzoekt de organisatie Cerema, onderdeel van het ministerie van Milieu, Duurzame Ontwikkeling en Energie, samen met de stad Limoges een wegdek van kurk, dat aanzienlijk stiller zou zijn dan conventioneel asfalt.
Aangezien elektrische auto's veel stiller zijn dan verbrandingsmotoren, zouden ze kunnen helpen om het verkeerslawaai te verminderen. Het zal echter nog lang duren voordat er genoeg elektrische auto's op de weg zijn om dit effect echt merkbaar te maken. Geluidsbeschermingszones, zoals die al bestaan in Außerfern in Oostenrijk, zouden de milieuzones kunnen aanvullen om verlichting te bieden in sterk vervuilde gebieden. Volledig verkeersluwe zones, zoals die in Parijs steeds vaker voorkomen, zouden ook kunnen helpen.
Zeker is dat de staat iets moet doen. Te lang zijn de effecten en kosten van lawaai onopgemerkt gebleven. Als de gezondheid van de burgers niet genoeg stimulans is om het lawaai te verminderen, dan zouden de enorme kosten die de staat elk jaar moet maken dat wel moeten zijn.