Wat is het verschil tussen registratie en een milieuvignet?
Een algemene definitie is snel gevonden. Een sticker is een klein haptisch plaatje van een willekeurige vorm en kleur en een registratie daarentegen is een proces van het invoeren van informatie in een gids of database. Maar hoe zit het met milieuvignetten en registraties voor milieuzones?
Om de Europese lage-emissiezones binnen te komen, heb je meestal een sticker of een kentekenbewijs nodig. In beide gevallen maakt het meestal niet uit in welk land je auto geregistreerd staat. In sommige landen is er geen registratie of sticker nodig, maar moet je wel aan de voorwaarden van de lage-emissiezone voldoen om toegang te krijgen.
Stickers zijn meestal beschikbaar waar controles door mensen worden uitgevoerd, dus handmatig. Dankzij de sticker, die op de voorruit van je voertuig moet worden geplakt, is het meteen duidelijk dat je voertuig voldoet aan de voorwaarden van de milieuzone en mag worden binnengereden. Een ander voordeel is dat de sticker maar één keer hoeft te worden aangevraagd en meestal onbeperkt geldig is. Als je bijvoorbeeld een groene Duitse milieusticker hebt, mag je altijd de Duitse lage-emissiezones in. Er zijn echter ook enkele dieselvrije zones in Duitsland waarvoor geen stickers beschikbaar zijn. In deze zones worden voertuigen onderworpen aan een tijdrovende handmatige inspectie op basis van het kentekenbewijs.
In Frankrijk zijn er stickers met verschillende kleuren, afhankelijk van de Euronorm en het brandstoftype van je voertuig. Afhankelijk van de kleur van de sticker kom je wel of niet in een milieuzone. Dit is logisch omdat, in tegenstelling tot in Duitsland, de regels voor lage-emissiezones in Frankrijk niet uniform zijn. De steden en gemeenten beslissen zelf welke stickers ze toelaten tot de zones. In de tijdelijke lage-emissiezones in Frankrijk betekent dit ook dat verschillende stickers verboden kunnen worden, afhankelijk van de mate van luchtvervuiling.
In andere landen, zoals België en Engeland, worden voertuigen niet handmatig, maar elektronisch met behulp van camera's gecontroleerd. Daar moet je je auto registreren voordat je binnen mag rijden. De registratie is beperkt in de tijd, dus in Brussel moet je je na drie jaar opnieuw registreren. Er is geen sticker. Als je een milieuzone binnenrijdt, wordt het kenteken van je auto gescand. Als je nummerplaat niet in het register staat, krijg je een boete. Alleen voertuigen die voldoen aan de voorwaarden van de zone kunnen worden geregistreerd. In Denemarken werd de sticker vorig jaar vervangen door registratie. Registratie is echter alleen verplicht voor sommige oudere voertuigen. De regels zijn nogal verwarrend. We zullen hier in een van onze volgende gidsen dieper op ingaan.
In Spanje zijn er alleen stickers voor Spaanse voertuigen, registratie voor buitenlandse voertuigen is verplicht in Barcelona en Madrid.
Elk land heeft dus zijn eigen manier om de milieuzones te controleren. Het is moeilijk om alles bij te houden.
Ken je trouwens de bureaucratische waanzin van de stickers in Duitsland? Je hebt een groene milieusticker nodig om de lage-emissiezones binnen te mogen. Deze moet van binnenuit op de voorruit worden geplakt. Voor de milieustroken in Duitsland heb je een E-plate nodig of, voor buitenlanders, een blauwe E-plate. Deze wordt aan de buitenkant van de achterruit geplakt. Waarom? Op het eerste gezicht is dit niet te begrijpen, zelfs niet op het tweede gezicht. Maar vraag het ons, wij hebben het antwoord!