De milieuzone in Hannover wordt afgeschaft. Toch wil Hannover een autovrije modelstad worden: meer ruimte voor wandelen en fietsen. Wie niet afhankelijk is van zijn auto, mag er niet meer mee door het centrum rijden. Parkeerplaatsen moeten helemaal verdwijnen. Autovrij: in het geval van Hannover betekent dit "geen auto te veel in de stad".
Duitsers hebben het moeilijk met de verschuiving naar moderne mobiliteit weg van de auto. Terwijl superblokken de overhand hebben in Barcelona, waar groene oases te vinden zijn in plaats van autoverkeer, steeds meer straten worden afgesloten voor autoverkeer in Parijs en autoloze zondagen in veel steden algemeen geaccepteerd zijn en steden als Londen en Stockholm hoge tolheffingen invoeren om de stroom auto's naar de stad te verminderen, gebeurt er nauwelijks iets in Duitsland. De regels voor lage-emissiezones in dit land zijn nauwelijks veranderd sinds de zones werden ingevoerd. Veel autovrije projecten stuiten op zo'n sterke tegenstand van de bevolking dat politici meestal snel rechtsomkeert maken. In Berlijn wordt midden in de stad een nieuwe snelweg aangelegd en hier is al een permanente parkeerplaats beschikbaar voor 20 euro per jaar.
Maar in Hannover gebeurt er iets. In eerste instantie moeten automobilisten in de hoofdstad van Nedersaksen zich hebben verheugd. Vanaf januari 2024 zal er geen milieuzone meer zijn. Vrij reizen voor iedereen. Maar de groene burgemeester heeft andere plannen. Hij wil de stad volledig op zijn kop zetten.
Na de Tweede Wereldoorlog werd de stad herbouwd als een droom voor automobilisten. Een zesbaans stadsring en stervormige wegen naar het centrum verbonden alle wijken met elkaar. Twee verhoogde wegen door het midden van het stadscentrum hielpen de burgers ook om de verkeerslichten in het centrum te vermijden en zo de stad snel te doorkruisen. Der Spiegel juichte destijds dat men "met onbeperkte snelheid naar het stadscentrum kon sprinten".
De groene burgemeester Belit Onay wil de stad nu veranderen en "geschikt maken voor de toekomst en voor mensen". Hij wil dat de stad een voorbeeld wordt voor andere steden. Hij had zijn verkiezingscampagne al gevoerd met de autovrije stad en won nipt. Voor hem betekent "autovrij" niet dat er in het algemeen geen auto's meer op de weg zijn, maar dat er "niet één auto te veel" in de stad moet zijn. Mensen die afhankelijk zijn van auto's mogen nog steeds rijden. Als er over het algemeen minder auto's op de weg zijn, zullen de mensen die ze echt nodig hebben hun bestemming sneller bereiken.
En het is niet alleen op het gebied van rijdende auto's dat hij het stadsbeeld wil veranderen. In het stadscentrum zullen de ongeveer 4.000 bewoners alleen nog maar op privéparkeerplaatsen mogen parkeren. Openbare parkeerplaatsen worden volledig afgeschaft. In plaats daarvan moeten mensen die naar het centrum rijden in parkeergarages parkeren. Deze worden bij lange na niet volledig benut.
Dit is om meer ruimte voor burgers te creëren. De nadruk komt te liggen op lopen en fietsen. Er zijn 12 nieuwe fietsroutes gepland. Daarnaast komen er 5.000 nieuwe bike & ride-plaatsen en 3.000 nieuwe park & ride-plaatsen buiten de stad. Veel verkeerslichten worden verwijderd en rijbanen worden opgeheven. Overal waar auto's en voetgangers- of fietsverkeer elkaar ontmoeten, geldt een snelheidslimiet van 20 of maximaal 30 km/u. Daarnaast moeten er minstens 3 autovrije superblokken komen, naar het voorbeeld van Barcelona. Welke wijken hiervoor in aanmerking komen, wordt nog onderzocht.
Bij de uitvoering van het radicale plan heeft Onay sterk ingezet op burgerparticipatie. Hier zag hij bijvoorbeeld fouten van politici toen de Friedrichstraße in Berlijn werd gesloten. Er was veel weerstand in Berlijn omdat er geen rekening werd gehouden met de behoeften van mensen of hun angsten niet serieus werden genomen. Onay probeert eerst een dialoog met de mensen aan te gaan en te begrijpen wat ze willen en wat ze nodig hebben. Transparantie is belangrijk voor hem, zodat burgers zich niet overspoeld voelen.
Het idee van een groene stad met nauwelijks auto's klinkt fantastisch. Het concept klinkt goed doordacht. Maar alleen zolang iedereen comfortabel op zijn bestemming kan komen. Of Hannover in de realiteit kan overtuigen als het zover is, valt nog te bezien. Als de implementatie een succes wordt, kan Hannover inderdaad weer een pioniersstad worden op het gebied van auto's.