De luchtvervuiling in Berlijn heeft een alarmerend niveau bereikt. De luchtkwaliteitsindex (LQI) was op 6 december 2023 gevaarlijk hoog. Een trieste realiteit die ons de catastrofale gevolgen van onze politieke beslissingen laat zien. Deze stad, die ooit wilde schitteren met de aanleg van fietspaden, veel groene ruimtes en voetgangerszones, is een andere weg ingeslagen en verstikt steeds meer in autosmog.
Toen vorig jaar de politieke ommekeer in de hoofdstad werd ingezet, werd al snel duidelijk dat de automobilisten hadden gewonnen. Geplande fietspaden werden geannuleerd als er ook maar één parkeerplaats voor zou verdwijnen. En de ooit autovrije Friedrichstrasse is sinds de zomer weer open voor automobilisten.
Maar de inwoners van de hoofdstad moeten hier nu duur voor betalen. De luchtkwaliteit was begin december alarmerend hoog. De grootste boosdoener: Fijnstof, voornamelijk veroorzaakt door wegverkeer, vooral verbrandingsmotoren. En toch lijkt het huidige beleid nog steeds duidelijk in het voordeel van de auto te zijn.
De politieke besluitvormers in Berlijn lijken zich meer zorgen te maken over de belangen van de autolobby dan over de gezondheid van hun burgers. In plaats van te investeren in duurzame mobiliteitsoplossingen, wordt de infrastructuur voor autoverkeer uitgebreid. De uitbreiding van de snelweg A100 wordt binnenkort opengesteld voor verkeer en zal bezoekers en inwoners tot in het hart van de zwarte long van de stad leiden. In plaats van het lokale openbaar vervoer te bevorderen, worden er parkeerplaatsen aangelegd. In plaats van fietsen te ondersteunen, worden snelwegen verbreed. Het is een beleid van kortzichtige prioriteiten dat ons in deze ongelukkige situatie heeft gebracht.
De lucht in Berlijn is zo slecht dat het niet alleen de gezondheid van de Berlijners in gevaar brengt, maar ook die van de bezoekers. Toeristen die naar de Duitse hoofdstad komen om te genieten van haar cultuur, geschiedenis en levensvreugde, worden in plaats daarvan geconfronteerd met een luchtkwaliteit die lijkt op die van een industriegebied.
De gevolgen van dit beleid beperken zich niet alleen tot de gezondheid. De slechte luchtkwaliteit schaadt ook de economie van de stad. Wie wil er investeren in een stad waar de gezondheid van de werknemers op het spel staat? Wie wil er wonen in een stad waar ademen een gevaar wordt?
Het is de hoogste tijd voor politici in Berlijn om hun prioriteiten te herzien. Het is nog niet te laat om de stad te bevrijden van haar afhankelijkheid van autoverkeer en te investeren in duurzame mobiliteitsoplossingen. Het is nog niet te laat om prioriteit te geven aan de gezondheid van de Berlijnse burgers.
Maar om dat te doen, moeten politieke besluitvormers de moed hebben om tegen de belangen van de autolobby in te gaan. Ze moeten de moed hebben om de nodige veranderingen door te voeren, zelfs als die niet populair zijn. En dat zijn ze inderdaad. De stemming van vorig jaar in het referendum "Berlijn 2030 Klimaatneutraal" liet duidelijk de prioriteiten van de burgers zien. Ze kozen voor een groenere, klimaatneutrale, schone stad.
Maar politici moeten hier tegenmaatregelen nemen. Het moet geen verbodsbeleid worden dat auto's bij mensen weg wil halen. Het moet echte alternatieven creëren, zodat mensen graag hun auto achterlaten omdat ze niet in de file willen staan, maar snel en comfortabel op hun bestemming willen komen met behulp van een solide lokaal vervoersnetwerk. Ze moeten worden overgehaald om hun gedrag te herzien met verkeersluwe zones waarin ze dagelijks de voordelen van een kalme stad ervaren. Ze moeten zich niet beperkt voelen, maar bevrijd van een leven met blik en uitlaatgassen op elke hoek en dikke, rokerige lucht die ze niet willen inademen. Politici begrijpen deze taak niet.
De lucht in Berlijn is een stille maar dodelijke ramp. En het is een duidelijk teken dat het huidige beleid in de hoofdstad heeft gefaald. Het is tijd voor verandering. Het is tijd om de lucht in Berlijn weer ademend te maken.